Gewezen stafhouder Bart Staelens ging op FBE-congres, en maakte er kennis met de Turkse Orde van advocaten.

“...dan het bord voor zijn kop van de zakenman" zong Boudewijn De Groot in “Jimmy”, beter gekend als “De eenzame fietser”.

Turkse ouders twijfelen wel even als hun zoon of dochter  (of “X” ?) advocaat wil worden.

Af en toe de gevangenis in vliegen blijkt in Turkije een bedrijfsrisico te zijn geworden.

“Wegens contact met terroristen”
– “Sorry, ik verdedig alleen maar een cliënt tegen een beschuldiging van terrorisme”
– “Advocaat, naar de gevangenis"

De Turkse Orde van Advocaten blijft een baken van strijdbaarheid voor de rechtsstaat.

Toen een hoge Turkse bestuurder uithaalde naar LGTB'ers, die als verderfelijk werden omschreven, werd er door de Orde scherp gereageerd. De term “middeleeuws “ viel.

De hoge bestuurder bedacht zich niet, hij incasseerde ook niet. De balieverantwoordelijken worden vervolgd wegens “belediging”. De strafrechtelijke sanctie kan o.a.  bestaan uit een verbod om verkozen te worden in een democratisch orgaan. Zoals bv de organen van de Orde ...

De FBE (Federation des Barreaux d'Europe) stuurt dus een waarnemer naar de rechtbankzittingen om de Turkse Orde te ondersteunen.

Maar heeft dat wel zin?

Ja, zo bleek uit de emotionele oproep van de vertegenwoordiger van de Turkse balie op het FBE-congres. Net de omarming door de Europese balies is wat de Turkse balie vraagt.

Eenzaamheid in ongure omstandigheden kan gevaarlijk zijn. Zich krom buigen tegen een dictatoriale wind, dat volstaat soms niet. Een duw in de rug van de behoorlijk comfortabel werkende Europese confraters, dat wordt met veel klem gevraagd. Wie niet fietst in onguur weer, mag dus niet vergeten hoe pijnlijk een val op autocratische grond kan zijn .

Bart Staelens