Erik Vlaminck, een bijzonder lezenswaardig auteur, heeft ook zijn column in De Standaard.  Tweewekelijks schrijft hij er onder de naam “Dikke Freddy”.

Dikke Freddy is een man die leeft aan de rand van de samenleving, klaarblijkelijk met een bewindvoerder.  Hij bekijkt alles uit het perspectief van de man, de Dikke Freddy, die van het kastje naar de muur gestuurd wordt en die geconfronteerd wordt met de vreemdste beslissingen en wendingen van het lot.

Als Dikke Freddy geconfronteerd wordt met de vermindering van de mensen die hem kunnen helpen bij het OCMW, stelt hij voor dat ook in het voetbal er bespaard wordt en dat men voortaan met tien gaat spelen in plaats van met elf.

Als advocaat hebben we, de een wat meer dan de andere, godganser dagen te maken met dikke en minder dikke Freddy’s.  Mensen worden van het kastje naar de muur gestuurd, van de ene administratie naar de andere, en voor veel Freddy’s zal het gerechtelijk landschap een ware doolhof zijn.  Zonder draad van Ariadne.

Als advocaat kunnen we het van het kastje naar de muur sturen in tal van zaken tegenhouden en kunnen we de mensen brengen waar ze horen te zijn, feitelijk ook in vele gevallen als het tegenpartijen zijn.  Alert en snel hopeloos ontsporende procedures weer op het rechte pad brengen, daar kunnen we veel leed mee voorkomen.  Zelfs niet alleen voor Dikke Freddy’s.  Wie optreedt voor een rechtspersoon uit het domein sociale zekerheid of Vlaamse sociale verzekering, kan zelfs dankbaarheid oogsten van tegenpartijen omdat het kluwen naar het recht ontrafeld wordt.  Daar hebben we als advocaat zonder meer een taak te vervullen.

De alter ego van Erik Vlaminck heeft het wel eens verkeerd voor waar hij bij tijd en wijle met scherp durft te schieten op bewindvoerders.  Allicht, dat zal wel eens terecht zijn maar meestal niet.  Een aantal bewindvoeringen belasten de bewindvoerders met delicate en ook juridisch zware taken.  Dat de pupillen dat niet steeds met gejuich zullen onthalen, dat is misschien nog te begrijpen.  Geen verwijt dus, Freddy.  Helaas wordt dit niet altijd door elke vrederechter begrepen, waar wel eens het inzicht in de structurele kosten van een advocatenkantoor blijkt te ontbreken.

Als advocaten zijn we, het wordt ons door de OVB ingepeperd, ondernemers.  Maar in onze ondernemersdadendrang, mogen we de Freddy’s niet aan hun lot overlaten.  En wie zich daarbij wil laten troosten, lees eens een goed boek.  Bijvoorbeeld van Erik Vlaminck.

Bart Staelens