Om de vijf jaar houdt de enige Duitstalige balie, de balie Eupen, een openingszitting.  Want de balie is te klein om het elk jaar te doen.  Te klein?  Zeker, en de balie wordt steeds kleiner.  Van een zestigtal advocaten verminderde het tot 54, nu 48.  De balie heeft één stagiair …  De balie raakt een beetje in ademnood en de schitterende revue, met bijna de helft van de leden van de balie op de bühne, had het erover dat zowel balie als Parket als rechtbank nieuw bloed zoeken.

In Luxemburg wordt er veel meer betaald, in Duitsland ook.  Meer en meer bewoners van de Duitstalige Gemeenschap spreken minder goed Frans en gaan studeren in Duitsland.  Belgisch recht leert men er niet.  En de Duitse Gemeenschap heeft een vrij ruime administratie, ze zoeken er veel juristen, die genieten van de vruchten van het statuut.  Vaste wedde, ruime vakantieperiodes, afgebakende uren, het jonge hart wordt door veel juristen opgehaald.

Is dit nu specifiek, is dit nu eigen aan onze Duitssprekende, bijzonder sympathieke en meestal drietalige, vrienden confraters?  Of is het de kanarie in de baliemijn?  Ook wij zien hier steeds meer jonge confraters afhaken.  Er is werk in de privé, er is werk bij de vele overheden.  Stagiairs die het kantoor verlaten komen je met een glimlach vertellen hoeveel vakantie ze nu wel hebben.  Het interessantste van het nieuwe werk is dat er veel dagen niet moet gewerkt worden blijkbaar.  Een arbeidssituatie waarbij stagiairs even gratis voogdje ad hoc mogen spelen, waar ze wat pro deo’s mogen doen met belofte dat ze binnen twee jaar heus wel zullen betaald worden, waar ze lessen mogen volgen waardoor ze klaarblijkelijk zeer slim zullen worden, maar zonder dat ze dan betaald worden, dat zijn blijkbaar niet de meest concurrentiële voorwaarden in een overspannen arbeidsmarkt.  En wat vroeger steeds werd aangehaald, later later later zul je dat wel allemaal ophalen, dat refrein klinkt klaarblijkelijk niet lieflijk meer in de oren van de stagiairs en de jonge medewerkers.

Wat kunnen we als balie dus bieden aan het cliënteel, waardoor we ook beter geapprecieerd worden?  Hoe kunnen we onze diensten professioneler maken?  En hoe kunnen we onze stagiairs en jonge medewerkers perspectief bieden met voorwaarden waarmee we de sirenenzangen van de privé en van de zovele besturen kunnen overtreffen?

En de Duitssprekende kanarie van de balie Eupen, gaat het om een kanarie in de baliemijn of in de hele justitiële mijn?  Functies van rechters, een aantal vacatures raken niet ingevuld.  Het kader van staatsraden en auditeurs in de Raad van State is substantieel uitgebreid, maar is het überhaupt mogelijk om voldoende auditeurs te vinden?

Ik weet het echt niet.  Maar oef, een columnist mag een balletje opwerpen, de oplossing hoeft hij niet uit de mouw te goochelen.  De vragen worden dus toegespeeld aan alle lezers van Henri.

Bart Staelens