Beste confraters
 

Met de zonnige zomerdagen steeds verder in het achterhoofd, zien we met enige gelatenheid de avonden korter worden en de werkdagen langer.

Daar is het moment weer om het te hebben over ‘opgeladen batterijen’, ‘frisse energie’ en ‘hernieuwde focus’…

Voor ondergetekende was de zomer vooral één lange aanloop naar wat komen zou, met veel nadenken, voorbereiden, plannen, organiseren en vooruit kijken, steeds vanuit de gedachte ‘haast je terwijl je tijd hebt, dan heb je tijd wanneer je je moet haasten.’

Een paar weken verder in het gerechtelijk jaar komt er voorwaar al enige routine in de veelheid aan taken van een stafhouder. De tsunami van nieuwigheden is ondertussen afgezwakt naar een flinke herfststorm, maar de frequentie en diversiteit van taken waar het ambt mee te maken krijgt blijft heftig.

Er kan nu echter ook al eens achteruit gekeken worden en ik overloop graag met u een aantal markante momenten, niet noodzakelijk in chronologische volgorde.

Eén van de eerste wapenfeiten van de zomer was mijn ontmoeting met de nieuwe stagiairs. Ze zijn met veel dit jaar, vermoedelijk na de verminderde instroom van vorig jaar, toen velen na corona nog dat jaartje extra studententijd eraan breiden.

Niet minder dan 54 enthousiastelingen, in kleine groepjes uitgenodigd op het kabinet van de stafhouder. Velen nog in vakantiemodus, sommigen onwennig, allemaal enthousiast om het veilige studentenbestaan in te ruilen voor de advocatuur. Ze worden warm ontvangen aan onze balie.

Bijzondere complimenten wat dat betreft aan de Conferenties. Die organiseerden medio augustus al een eerste infomoment om hen wegwijs te maken bij de opstart als stagiair, maar ook als ondernemer. Da’s netjes.

Op 2 september volgde hun ‘jour de gloire’ met de eedaflegging in de Gentse Handelsbeurs - de universiteitsaula staat momenteel in de stellingen - onder auspiciën van het voltallige hof van beroep.
 

Zelfs voor ondergetekende blijft zoveel karmozijnrode plechtstatigheid een indrukwekkend schouwspel. Dergelijk scharniermoment in een carrière verdient de grandeur die het daar kreeg, al wie er was zal zich het moment herinneren en zo hoort dat ook. Mooie samenwerking was dat trouwens tussen magistratuur en balie.

Eind augustus was er ook het diner van de oud-stafhouders, een stilaan traditioneel weerzien van al mijn voorgangers bij de West-Vlaamse balies. De felicitaties bereikten ondergetekende vanuit alle kanten van de provincie, ze waren oprecht en ik nam ze in dank aan, net als de vele goede raad en sterke verhalen die een stafhouder blijkbaar te wachten staan. U zal de eerste zijn om die van me te vernemen. Of niet?

Het werd ook de symbolische ‘overdracht van de staf’ met mijn voorganger Carmen Matthijs. Ze was daarbij zichtbaar geëmotioneerd, het waren twee intense jaren waarin ik haar parcours van nabij kon volgen.
 

Haar inzet en liefde voor onze balie was tomeloos, in soms moeilijke momenten. Haar verdiensten zijn te ruim om op te sommen, maar een bijzondere vermelding toch voor hoe ze en cours de route uitgroeide tot vertegenwoordiger van de stafhouders bij de onderhandelingen in het fusieverhaal Diplad-DPA en in de besprekingen met ING als preferente baliepartner.

Het is mede dankzij die onderhandelingen dat we de vruchten van het batonnaat van mijn voorganger nog vele jaren zullen mogen plukken.

Ook eind augustus zaten we in het zwoele zuiden van onze provincie samen tijdens de zogenaamde ‘soudureraad’. Een terminologie - vermoedelijk overgewaaid uit de overkant van de taalgrens - die staat voor het ‘aan elkaar lassen’ van de oude met de nieuwe raad van de Orde.
 

Met vicestafhouder Stefan Pieters en drie nieuwe raadsleden - mrs. Suzy Cooleman, Nathalie D’Hooghe en Tim De Vogelaere - tellen we de grootste vernieuwing binnen onze gelederen sinds de eengemaakte balie.

Bij een idyllische ondergaande zon aan het water van Zillebeke-vijver wisselden oud en nieuw kennis en ideëen uit.

Onder het motto ‘if it ain’t broke don’t fix it’ behouden we wat goed is - niet in het minst onze nationaal gelauwerde baliekrant ‘Henri’.

Maar we blijven ook steeds op zoek naar nieuwe ideeën. Zo verwacht ik veel van de vernieuwde commissies familie-, jeugd-, gemeen- en strafrecht die destijds opgericht werden in de schoot van de rechtbank van eerste aanleg, maar thans een nieuw elan krijgen en in dialoog gaan met de rechtbanken om te blijven sleutelen aan een verbeterde en eengemaakte dienstverlening.

Gewezen stafhouder Bart Staelens ging ook graag in op mijn verzoek om de nieuw opgerichte ‘sociale commissie’ te sturen, met als doel advocaten met gezondheids- en andere problemen te oriënteren.

Vermeldenswaard is ook steeds het ondertussen gemeenzaam genoemde ‘Henri-overleg’ met korpsoversten, waarbij in een constructief kader gedachten en bezorgdheden worden uitgewisseld om die werking te verbeteren. En waarom zouden we zoiets ook niet organiseren met de hoofdgriffiers?

In het kader van die efficiëntie staat ondergetekende alvast ook graag voor een verdere digitalisering van onze eigen werkwijze en ondertussen worden ook die aanpassingen al doorgevoerd. De papieren tijger bijt nog steeds, maar alweer wat minder hard.

Die zoek naar efficiëntie brengt me overigens naadloos bij onze openingsconferentie, waar ik u zeer graag op uitnodig. Gastspreker wordt mr. Simon Deryckere, die het in zijn zoektocht naar een efficiëntere rechtsgang zal hebben over ‘de proactieve rechter’.

Voor het gratis puntje permanente vorming doet u het uiteraard niet, des te meer voor de exquise receptie en dito avondfeest die volgen. Wie er de vorige edities bij was weet: niet te missen.

Afspraak op vrijdag 11 oktober in de Kortrijkse expo-hallen!
 

Alain Vanryckeghem
Stafhouder