Walter Vanbeylen behaalde zijn rechtendiploma op 13 juli 1951 in Gent. Hij kwam als stagiair aan de balie Brugge in oktober ’51, en werd ingeschreven op het tableau in december ’54. Walter werd weggelaten van het tableau op 18 mei 2021. Hij is dus maar liefst 69 jaar, tien maand en vijf dagen advocaat geweest. Dat is een interview waard.
 

Walter, weet je nog veel van jouw begin aan de balie? Wie was bijvoorbeeld je patron?

Mijn patron was Mr. Floré. Dat was toen één van de bekendste advocaten. Later is hij referendaris (jurist die de lekenrechters in de toenmalige handelsrechtbank ondersteunde, nvdr) geworden en dan voorzitter van de rechtbank van koophandel. Maar eigenlijk heb ik die twee laatste jaren van mijn stage geen echte patron meer gehad. Na een jaar wist ik alles (lacht).

Jij vertelde eerder al eens dat er in het begin van jouw tijd aan de balie Frans gesproken werd door sommige advocaten?

Ja dat was zo tussen de ouderen. Maar dat is er gelukkig uitgegroeid.

En was de balie vroeger niet zeer mannelijk? Nu zien we vooral vrouwelijke advocaten starten?

Dat was uitsluitend mannelijk, er waren geen vrouwelijke advocaten. Er studeerden dan ook weinig vrouwen rechten. In de jaren van mijn studies heb ik vier of vijf vrouwen geweten die rechten studeerden. Dus dat was nog maar het begin dat dat opkwam.

Wat zijn je bijzonderste herinneringen aan de balie als je terugkijkt op die 69 jaar, tien maanden en vijf dagen?

Tgo… ik had veel routinewerk. Geen speciale cliënten of ophefmakende zaken. Ik heb geen assisen gepleit. Ik deed vooral burgerlijk recht. Verkeer, het begin van de auto-ongevallen. Ook veel bouwgeschillen. De start van de bouw van de appartementen aan de kust heb ik geweten. Ik werkte voor ‘de Brok’, een coördinatiebureau tussen de aannemers en de eigenaars. Nazien of de aannemers wel de voorgeschreven materialen gebruikten en op de juiste manier werkten. Dat was niet altijd met een proces en gerechtelijke expertise, wij regelden vaak onder mekaar.

Je bent ook veel lid van de raad van de Orde geweest; ben je zelfs niet recordhouder?

Ha, ja ik ben daar zeer lang lid van geweest, we zouden eens de statistieken moeten bekijken. Vanaf het eerste jaar dat ik verkiesbaar was in de Orde ben ik verkozen. Ik was toen de jongste van de raad. En ik ben er altijd in gekozen geweest. Maar dan soms zat ik er een jaar niet in want er was een systeem dat je niet telkens opnieuw verkozen kon worden.

En ik deed ook het voorzitterschap van de pro deo’s, dat zette ik alle jaren verder. Ik heb veel stagiairs weten passeren daar.

Vanwaar de interesse voor pro deo’s? Dat was onbetaald, écht pro deo?

Ik had tijd genoeg over tussen mijn andere zaken in om dat erbij te nemen. Met een beetje langer te werken ’s avonds kon ik dat doen. Tot 11, 12u werkte ik ’s avonds. Ik weet niet waarom ik die goesting daarvoor had; ik kon zo mensen helpen.

Welke lessen heb je voor jonge advocaten?

Niet te ambitieus zijn om direct van in het begin te grote zaken aan te pakken. Dat kan mislukkingen geven. Rustig en bescheiden beginnen en de bal niet misslaan, de zaak goed bestuderen. En niet tegen de inhoud van het dossier pleiten. Bij voorbeeld in strafzaken niet het licht van de zon ontkennen maar wel verzachtende omstandigheden pleiten. Niet overdrijven.

Je bent ook plaatsvervangend rechter geweest?

Ja, in de rechtbank van eerste aanleg. Eerst als bijzitter, samen met drie zetelden we. Maar dan veranderde de wet, het ministerie van Justitie moest sparen en dan werden het alleensprekende rechters.

Je moest destijds geen legerdienst doen omdat je geen goede gezondheid had. Maar als we het nu mogen geloven hebben ze toch wel een verkeerde voorspelling gedaan?

Ik moest naar de keuring voor het leger, maar ik heb nooit geen dokter gezien. Ik geraakte niet verder dan de bascule. Het gewicht en de borstomtrek, dat was de formule. Ik heb het nooit verder gebracht (lacht). Dat was in de kazerne op het eind van de Langestraat, waar nu de rechtbank is. Ik heb vooral op de oude rechtbank op de Burg veel gepleit. De burgerlijke zaken waren rechts in de hoek en de strafzaken links. De Baron (toenmalige voorzitter van de rechtbank van eerste aanleg baron de Crimburghe de Looringhe, nvdr) was geen voorstander van de nieuwe rechtbank aan de Kazernevest. Voor de advocaten viel dat wel mee.

Was je een trouwe klant van de bar van de balie?

Dat bestond niet echt in de rechtbank. We gingen naar de Tompouce op de Burg.

Mocht je moeten herbeginnen, zou je opnieuw advocatuur doen?

Ja. Ik vond het een aangenaam beroep. Veel afwisseling. Mensen ontmoeten, analyse van dossiers, contracten opstellen voor mensen die zaken willen doen, de pro deo’s.
 

Mr. Albéric Van Eeckhout uit Roeselare, advocaat sinds 1956, is nu de nieuwe aanvoerder van ons tableau. Binnenkort op Henri deel 2 van de wissel aan de top.