September is niet enkel voor scholen de start van een nieuw jaar. Ook de algemene vergadering van de Orde van Vlaamse Balies vatte op 28 september een nieuw werkingsjaar aan.

Het advocatenparlement zetelde in een nieuwe samenstelling en mocht maar liefst 29 nieuwkomers (her)verwelkomen, waaronder onze vicestafhouder Alain Vanryckeghem. Hij deelt met ons zijn wedervaren.
 

Als nieuwbakken vicestafhouder volgde ik vorige maand het parcours van de nieuwe lichting stagiairs die we op 1 oktober 2022 verwelkomden.

Eedaflegging, voorstelling aan de raad van de Orde, en op 30 september modereerde ik hun voorstelling aan de Kortrijkse magistraten.

De uitgestoken hand van de rechterlijke macht bij dit laatste wordt gewaardeerd: niet louter interne rechtbankkeuken, ook praktische leidraad voor onze beginnende advocaten.

Veel informatie ineens wel voor die kraakverse afgestudeerden, vandaar mijn bemoedigend woordje:

In een zittingszaal sta je niet alleen, elke confrater stond per definitie ooit waar jij nu staat. Durf te vragen, de anciens helpen u graag. Ja toch?

Lang geleden trouwens, maar het ‘eerste schooldag gevoel’ maakte zich laatst ook nog eens meester van ondergetekende.

Elke vicestafhouder zetelt ambtshalve in de algemene vergadering van de Orde van Vlaamse Balies. Daar had ik al veel van gehoord en - toegegeven - niet altijd op een manier die doet popelen. Lang vergaderen, veel debat, niet noodzakelijk vooruitgang, die teneur.

Tekenden present in het Leuvense Provinciehuis: een zeventigtal (vice)stafhouders en rechtstreeks verkozenen van de acht Vlaamse balies als vertegenwoordigers van onze meer dan 10.800 Vlaamse advocaten.

De agenda: vol. Over onderwerpen die ertoe doen in de advocatuur. Vertrouwelijkheid van briefwisseling. Mutualisering van de beroepsopleiding voor stagiairs. Coördinatie van besprekingen tussen lokale balies en magistratuur. Het kloppend hart van onze stiel, quoi.

En bovenop dat alles: een breed gelardeerd debat van dames en heren met stuk voor stuk - dat spreekt - de gave van het woord.

Zo lanceerde onze eigenste mr. Nicolaas Vinckier een voorstel tot aanpassing van het reglement vertrouwelijkheid briefwisseling.

De neutrale toeschouwer zou gefascineerd zijn hoe dat debat waaierde van pro naar contra en terug. Na zowat een uur kwam de vergadering er maar niet uit, de voorzitter ontmijnde: wat als we nu eens stemden over de vraag of we gaan stemmen. Daar hadden we nog niet van gehoord, blijkbaar zelfs niet bij de OVB.

Aldus geschiedde. Die stemming was alvast positief, zodat we gingen… stemmen. En jawel, ook daar een - weliswaar zuinige - overwinning.

Dat smaakt naar champagne zouden we denken. Maar het ‘reglement Vinckier’ is daarmee nog niet in voege. De OVB gaat nu in gesprek met de OBFG om te zien het reglement ook daar kan worden aangepast. 

Wordt dus vervolgd. Traag maar zeker.

En voor ondergetekende is de kop er dus af. Tijd om onze constructieve steen bij te dragen aan het debat. Steeds uiteraard met die gekende West-Vlaamse beknoptheid. Ook dat spreekt.
 

Alain Vanryckeghem